แม่

ใกล้ถึงวันแม่  จะมีงานเขียนเกี่ยวกับแม่
มากมาย  อ่าน เวปสนุก เจองานเขียนชอบใจ
ขออนุญาตเจ้าของเอามาลงในblog ขออนุญาต
และขอขอบคุณ



คำสอนของแม่


เพื่อน ๆ บอกผมว่า


ทำไมคุณดูหน้าตาไม่ค่อยฉลาด แต่เรียนเก่งจังวะ


ผมบอกเพื่อนผมว่า


แม่กูสอน ให้ขยันแล้วก็ตั้งใจเรียน

เพื่อน ๆ ผมบอกว่า


ทำไมพอคุณมีสตางค์ คุณชอบเอาไปทำบุญ แจกเด็ก เลี้ยงพระวะ


ผมบอกเพื่อนผมว่า


แม่กูสอน ให้รู้จักแบ่งปันคนอื่น ถึงเราจะมีสตางค์น้อย แต่ก็มีคนอื่นที่เขาลำบากกว่าเรา

เพื่อน ๆ ผมบอกว่า


ทำไมคุณชอบเล่นกีฬา เล่นเป็นหลายอย่าง แล้วไม่เคยเห็นคุณป่วยนอนโรงพยาบาลเลยวะ


ผมบอกเพื่อนผมว่า


แม่กูสอน ให้กูออกกำลังกาย จะได้แข็งแรง ไม่เจ็บ ไม่ป่วยง่าย ๆ เพราะเรามีสตางค์น้อย เจ็บป่วยจะลำบาก

เพื่อน ๆ ผมบอกว่า


ทำไมคุณอารมณ์ดี ไม่เครียด ไม่โกรธใครบ้างเลยหรือไงวะ


ผมบอกเพื่อนผมว่า


แม่กูสอน ให้เป็นคนอารมณ์ดี ทำให้คนที่อยู่ใกล้เรามีความสุข แล้วจะสบายใจกันทุกคน

เพื่อน ๆ ผมบอกว่า


ทำไมคุณพูดกับคนอื่น ดูสุภาพ อ่อนน้อม ทั้ง ๆ ที่เขาเป็นลุงแก่ ๆ เป็นเด็กเสริฟอาหาร


หรือแม้แต่ขอทานที่คุณให้เศษสตางค์แล้วเขาอวยพรให้คุณ ทำไมคุณต้องขอบคุณขอทานวะ

ผมบอกเพื่อนผมว่า


แม่กูสอน ให้พูดดี ๆ กับทุกคน ไม่ว่าเขาจะเป็นใคร เราพูดดี ๆ กับเขา เขาก็จะได้พูดดี ๆ กับเรา



เพื่อน ๆ ผมบอกว่า


ทำไมพี่ ๆ น้อง ๆ คุณตั้งหลายคน ทำไมรักใคร่กันดี ไม่เคยทะเลาะกันเลยวะ


ผมบอกเพื่อนผมว่า


แม่กูสอน ให้พี่น้องรักกันทุกคน เพราะหมากับแมวที่อยู่บ้านเดียวกัน มันยังรักกันได้


ทำไมพี่น้องกัน จะรักกันไม่ได้

เพื่อน ๆ ผมบอกว่า


ทำไมคุณถึงรักชาติ รักแผ่นดิน รักในหลวง มากมายนักวะ


ผมบอกเพื่อนว่า


แม่กูสอน ให้กูสำนึกถึงบุญคุณของแผ่นดิน บุญคุณของพระมหากษัตริย์ ทุกพระองค์


แม่กูสอน ให้กูรู้จักคำว่า จงรักภักดี ตั้งแต่กูยังไม่รู้ความหมาย จนทุกวันนี้ กูรู้แล้วว่า


คำว่า จงรักภักดี นั้น ยิ่งใหญ่เพียงใด

เพื่อน ๆ ผมบอกว่า


ทำไมแม่ ่คุณถึงสอนอะไรคุณมากมายจังเลยวะ


ผมบอกเพื่อนว่า

ที่กูเป็นกูอยู่จนทุกวันนี้ ก็เพราะ ' แม่กูสอน '

แม่กูสอนอะไร กูทำตามแม่กูสอนทุกอย่าง

มีอย่างเดียวที่แม่กูไม่ได้สอน แต่กูทำ แล้วกูทำมาตั้งแต่เด็กแล้ว

แม่กูไม่ได้สอนให้รักแม่ แต่......กูรักแม่ว่ะ

ใครไม่รัก..................กูรัก

เอกลักษณ์ไทย หารเทา

นินทากาเลเหมือนเทแกลบ ...........

โห!!  เริ่มด้วยเรื่องเครียดเชียว
สมัยเป็นนักเรียน ยังจำโคลงโลกนิติบทหนึ่งได้
๏ ห้ามเพลิงไว้อย่าให้     มีควัน


ห้ามสุริยแสงจันทร์         ส่องไซร้


ห้ามอายุให้หัน                คืนเล่า


ห้ามดังนี้ไว้ได้                จึ่งห้ามนินทา๚ะ๛

Tell fire not to smoke, do try!

Tell the sun not to shine, try it!

Tell age, don't decline to death!

All such accomplished, can you end slander.

การห้ามธรรมชาติทั้ง ๔ ประการไม่ให้ดำเนินไปว่าเป็นสิ่งที่ยากแล้ว


การห้ามไม่ให้คนนินทายังยากกว่า


จากเหตุผบข้างต้นจึงไม่สามารถห้ามไม่ให้ฉันนินทาใครก็ได้
ที่ผ่านเข้ามาทำให้ฉันไม่เหงาปาก
จำได้เวลาไปไหนกับคณะชุดใหญ่  หลายๆคน
อาจจะเป็นรถบัสคันใหญ่ๆ   บุคคลแรกที่ถึงก่อนจะเป็นข้อมูล
ในการ เริ่มมหกรรมการนินทา
สุดท้ายเมื่อถึงคราวฉันลง...ฮ่าฮ่าฮ่า  เราหรือจะรอด
 
เมื่อรู้แล้วว่าไม่เคยมีใครพ้นเรื่องคนจะเอาเป็นข้อมูลไปนินทา
 
แล้วเราจะเสียเวลาไปนินทาคนอื่นทำไม
 
เอาเวลาไปทำเรื่องอื่นๆที่เกิดประโยชน์มากกว่า
 
ว่ากันว่าคนที่จะนินทาเพื่อน เพราะเราด้อยกว่าเขานั่นเอง
 

แล้วทำไมเราจะป็นคนด้อยค่าละหรือ

น้อมเกล้าปวงประชาอภิวาท

สิบสองสิงหา เฉลิมพระชนมพรรษา สมเด็จพระราชินี

น้อมเกล้าปวงประชาอภิวาท     กราบแทบบาทองค์ราชินีศรีสยาม


พระเมตตาจริยวัตรอันงดงาม   ทุกเขตคามขานก้องซ้องสดุดี

ขอเดชะฝ่าละอองธุลีพระบาท                วโรกาสมงคลดลศักดิ์ศรี

พระสิริกิติ์กำเนิดเลิศสตรี                        ทรงปรานีขจัดทุกข์ราษฎร์สุขใจ

เพียงพระบาทก้าวไปในแหล่งหล้า          พระเมตตาดูแลร่วมแก้ไข

พระเกียรติยศกระจ่างตรงกลางใจ          โอบเอื้อไทยอยู่สุขทุกผู้คน

ศิลปาชีพสร้างงานให้คนในชาติ             ธ เปรื่องปราดราชกิจพิสิฐผล

ทรงปลุกปลอบราษฎร์รัฐพัฒน์สกล        พระบารมีมากล้นพ้นรำพัน

โสมส่องหล้าแม่ฟ้าประชาราษฎร์           คู่พระบาทภูมิพลชนสุขสันต์

ทรงร้อยใจไทยสุขทุกคืนวัน                   พระมิ่งขวัญราชินีศรีแผ่นดิน

นำมะลิร้อยมาลัยใจสำนึก                      ร่ายจารึกอย่างไรไม่หมดสิ้น

พระบารมีมากล้นชนยลยิน                     ทั่วธานินทร์ขอจงทรงพระเจริญ.

มือใหม่หัดเขียนblong

ในความก้าวหน้าทางโลกInternetคิดว่าอายุไม่ใช่ปัญหาที่จะศึกษา เลยทดลองเขียน Blong ครั้งแรกในชีวิต  วันนี้ขอลองแค่นี้ดูก่อน คิด
ว่าจะต้องใช้เวลาศึกษาอีกมากทีเดียว

บอกตัวเองว่ารอหน่อย